Ο Σιναϊτικός Κώδικας

Ο Σιναϊτικός Κώδικας

Αποτελεί το πολυτιμότερο στον κόσμο χειρόγραφο, περιέχον το πλήρες το Ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης και το πλείστο της Παλαιάς. Ελάχιστα φύλλα τούτου φυλάσσονται στη νέα έκθεση τού Σκευοφυλακίου. Το κύριο σώμα του χειρογράφου δανείσθηκε σταδιακά μεταξύ του 1844 και 1859 ο Γερμανός μελετητής Κ.Tischendorf με την κάλυψη του Ρώσου Αυτοκράτορα, αλλά ουδέποτε επεστράφη. Τα πρώτα φύλλα τα απόσπασε και τα δώρισε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το δε υπόλοιπο μέρος με παραπειστικές υποσχέσεις προς τους μοναχούς το παρέλαβε και εν συνεχεία το δώρισε στο Τσάρο της Ρωσίας. Το 1935 η Σοβιετική Κυβέρνηση παρά τις αντιδράσεις των Μοναχών το πώλησε στο Βρετανικό Μουσείο έναντι τού ποσού των 100.000 λιρών, όπου και έκτοτε ευρίσκεται. Στο Αρχείο της Μονής έως σήμερα φυλάσσεται το ιδιόχειρο έγγραφο, στην ελληνική γλώσσα γραμμένο, του Κ.Tischendorf, με το οποίο δηλώνει τον προσωρινό δανεισμό του κώδικα. Το κείμενο του εγγράφου αυτού παρατίθεται στην ενότητα των Σιναϊτικών Κειμένων και Καταλόγων. Συχνά αναφέρεται και ο μύθος τον οποίο έπλασε ο Κ.Tischendorf για να δικαιολογήσει την υπεξαίρεσή του, ότι δήθεν το χειρόγραφο ήταν παρατημένο σε ένα καλάθι ή ότι οι μοναχοί χρησιμοποιούσαν ως προσάναμμα τα φύλλα του. Παρόμοια καλάθια σώζονται σήμερα στη Μονή αλλά αυτά είναι εκείνα στα οποία από τους αρχαίους χρόνους εφυλάσσοντο παραδοσιακά τα ειλητάρια και τα οποία ευρίσκονται απεικονισμένα σε πολλές εικόνες ή χειρόγραφα. Τέλος με την ανακάλυψη των νεοευρεθέντων χειρογράφων ευρέθησαν φυλαγμένα όχι μόνο φθαρμένα ή αποσπασμένα φύλλα του Σιναϊτικού Κώδικα αλλά και στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν την παράδοση συντηρήσεως των χειρογράφων η οποία υπήρχε στη Μονή. Ο Σιναϊτικός Κώδικας χρονολογείται στα μέσα του 4ου αιώνος και ακόμα και αν δεν ανήκει στα 50 σώματα που ο Μ.Κωνσταντίνος παρήγγειλε στον Ευσέβειο επίσκοπο Καισαρείας της Παλαιστίνης για να εφοδιάσει τους νεοΐδρυτους ναούς της Κωνσταντινουπόλεως, πάντως ανάγεται στα άμεσα αντίγραφά τους. Είναι ο παλαιότερος κώδικας που περιέχει πλήρες το κείμενο της Καινής Διαθήκης, ενώ τα φύλλα που λείπουν σχετίζονται με τα τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης.