Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΣ

ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΣ                                   
  • Γράφτηκε από  Ιωάννης Δήμος
  •                                                                                                                                                                      

Ένας έκανε επιμόνως σε κάποιον την  εξής ερώτηση. Είσαι σεσωσμένος; Τι μπορεί να πει κανείς για να του απαντήσει;
 
Κατ’ αρχήν δεν είναι υποχρεωμένος να του απαντήσει, γιατί πρώτον η ερώτηση αυτή αναφέρεται σε προσωπικό θέμα, και δεύτερον  γίνεται από θεολογική αμάθεια. Το ότι   αναφέρεται σε προσωπικό θέμα είναι προφανές, και  το ότι   γίνεται από θεολογική αμάθεια  φαίνεται από το ότι αυτός που την έκανε δε γνωρίζει ότι είναι λανθασμένη. Αλλά αφού ρώτησε,  και μάλιστα επιμόνως, ας  γράψουμε τα παρακάτω σχετικά με το θέμα, όχι ως απάντηση, αλλά για ενημέρωσή του, αν θέλει βέβαια να ενημερωθεί. 
Τη λέξη σεσωσμένος ασφαλώς την πήρε   από την Καινή Διαθήκη, γιατί πράγματι εκεί υπάρχει.  Όμως ο Απόστολος Παύλος που τη χρησιμοποιεί δε ρωτάει κάποιον χριστιανό, και μάλιστα επιμόνως,  να του πει, αν   είναι σεσωσμένος.   Δεν είχε ο  Παύλος καμία  τέτοια  περιέργεια και απορία. Απλώς  διδάσκει τους πιστούς  λέγοντας, « τη γαρ χάριτί εστε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο ουκ εξ υμών, Θεού το δώρον,  ουκ εξ έργων, ίνα μη τις καυχήσηται »(Εφ. β’,8-9). Για να μη βιαστεί όμως κανείς και πει ότι η σωτηρία  εξαρτάται και από τον ίδιο τον άνθρωπο, πράγμα που είναι αληθινό, ας αναφέρουμε και το άλλο που είπε ο Παύλος, « μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε»(Φιλ. β’, 12 ).
Πώς λοιπόν, αν θελήσει να απαντήσει  κάποιος στην παραπάνω ερώτηση, μπορεί να πει ότι  είναι σεσωσμένος, αφού πάλι ο Παύλος λέει,  « ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση »(Α’ Κορ. ι’, 12);  Πώς θα πει ότι είναι σεσωσμένος, αφού υπάρχει ο κίνδυνος, με δική του βέβαια  ευθύνη και απροσεξία,  να απομακρυνθεί από το Θεό, σύμφωνα πάλι με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « βλέπετε, αδελφοί, μη ποτε έσται εν τινι υμών καρδία πονηρά απιστίας εν τω  αποστήναι από Θεού ζώντος, αλλά παρακαλείτε εαυτούς καθ' εκάστην ημέραν άχρις ου το σήμερον καλείται, ίνα μη σκληρυνθή τις εξ υμών απάτη της αμαρτίας·  μέτοχοι γαρ γεγόναμεν του Χριστού, εάνπερ την αρχήν της υποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν» (Εβρ. γ’,12-14 ); Πώς  μπορεί να πει ένας χριστιανός στον άλλο χριστιανό, εγώ είμαι σεσωσμένος,   αφού έτσι αφήνει να εννοηθεί ότι αυτός ο άλλος είναι κολασμένος;
Αντί λοιπόν να ρωτάει κάποιος τον άλλον να του πει, αν είναι σεσωσμένος, ας αισθάνεται  καλλίτερα την ανάγκη να κηρύττει το Χριστό ως Σωτήρα του κόσμου. Ο Ιούδας κάνει λόγο για την κοινή σωτηρία με τα εξής λόγια, «  Αγαπητοί, πάσαν σπουδήν ποιούμενος γράφειν υμίν περί της κοινής σωτηρίας, ανάγκην έσχον γράψαι υμίν παρακαλών επαγωνίζεσθαι τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει » ( Ιούδ. 3 ). Οι δε πιστοί δε λένε ο καθένας ξεχωριστά  για τον εαυτό του ότι είναι σεσωσμένος,   αλλά όλοι μαζί ψάλλουν το, «Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν Πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες, αύτη γαρ ημάς έσωσεν».
από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου